นับเก้าโผลเข้าจู่โจมคนตัวเล็กแบบไม่มัวให้รีรอ มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยตำหนิยกขึ้นเคลือบครองกรอบหน้าเล็กเรียว โดยที่มือเดียวของเขาทาบยาวไปได้เกือบครึ่งหัว เขาเอียงศรีษะพร้อมกับปรับมุมหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มขบเม้มและดูดดึงริมฝีปากบางนั้นจนมันขึ้นสีแดงฉ่ำ
“อื้อ…”
ผ่านมาไม่กี่นาที มัดแตงคนไร้ประสบการณ์ก็ทำการทุบแผงอกแกร่งดังปึกปักพร้อมกับออกแรงดันอีกคนให้ผละออก หลังเริ่มขาดอากาศหายใจ
เฮือก!
“ดูดปากกู” มัดแตงขมวดคิ้วเป็นคำถามกับประโยคแสนสั้นจากปากคนตัวสูง สีหน้าที่ปะปนมากับความไร้เดียงสานั้น ทำเอานับเก้าจำต้องเอ่ยประโยคถัดมาเพื่อคลี่คลายขยายความให้ชัดเจนมากกว่าเดิม “ทำแบบเดียวกับกูไง มึงจะได้หายใจง่ายขึ้น”
“อือ…อื้อ”
ไม่ทันได้ปริปากเปรยหาประโยคใดอื่น ปากเล็กที่เผยอรับอากาศอยู่ก็ถูกกลืนกินภายใต้ความหื่นกระหายจากชายหนุ่มอีกครั้ง และด้วยความเชื่อฟัง มัดแตงจึงได้ลองเปิดปากเปิดใจทำตามในสิ่งที่อีกคนบอกอย่างทุลักทุเล เขาเริ่มจากการขบเม้มไปที่ปากหนา ก่อนจะดูดดึงลิ้นร้อนที่ส่งผ่านมาเป็นระยะตามจังหวะหายใจ จนรู้สึกได้ว่ามันดีขึ้นมากยใจริง ๆ
“อื้อ…อ้าส์”
นับเก้าผละออกจากตำแหน่งเดิม และกดซับมุมปากเล็กนั่นเป็นการส่งท้ายก่อนจะไล่จูบลงไปตามสันกราม มือสากจากคนตัวสูงเริ่มอยู่ไม่สุขหลังอารมณ์ต้องการพรุ่งพล่านขึ้นมาเรื่อย ๆ ทำให้คนตัวเล็กเผลอเกร็งด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่วาบหวามเข้ามาทุกที
“น…นับเก้า”
มัดแตงเชิดหน้าอย่างอธิบายไม่ถูก รู้แค่ว่าตนนั้นกำลังยืดตัวไปตามสัญชาตญาณโดยไม่ได้ตั้งใจทำเลยสักนิด จากนั้นตัวเขาก็เริ่มบิดเร้าไปกับการปลุกปั่นจากคนตรงหน้าซึ่งไร้ข้อกังขา จนแทบไม่เหลือแล้วยางอาย นับเก้าทำการเล้าโลมเข้ามาเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ จนคนตัวเล็กเผลอหลุดเรียกชื่อเขาไปหลายครั้งหลายครา…
“อืม…”
นับเก้าตอบกลับด้วยเสียงอือออพอเป็นพิธีขณะที่ซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นจากแป้งเด็กอ่อนๆ พร้อมกับลากมือลูบขึ้นลูบลงตามแผ่นหลังบางอย่างเผลอตัว อีกทั้งคนตัวเล็กเองก็ไม่มีคำพูดใดต่อ แม้จะรับรู้ถึงการตอบกลับของอีกฝ่ายแล้วก็ตาม เสียงหวานประจำเจ้าตัวเริ่มครางกระเส่าเบา ๆ เป็นระยะ ๆ จนคนฟังแทบจะกระอักกระอ่วนเหมือนโดนจุดฉนวนอารมณ์ให้แรงขึ้นอีก
“อ้ะ…อื้อ…”
นับเก้าท้าวเข่าคุกขาเปลี่ยนท่าใหม่ในขณะที่เขาได้ทำการรุกจูบปากบางอีกรอบ มือเล็กยกขึ้นคล้องคอตามสัญชาตญาณอ่อนเคลิ้ม ก่อนที่แขนแกร่งจะจัดแจงยกกายเล็กขึ้นจนเป็นท่าอุ้มในที่สุด มัดแตงเกี่ยวขาตรงช่วงเอวอีกคนขณะลำขายาวก้าวเข้ามาในห้องด้วยท่าทีสบาย ๆ และแม้จะทำหลายอย่างในเวลาเดียวกัน แต่บทจูบของทั้งคู่นั้นกลับไม่มีตรงไหนที่บกพร่องเลย
ร่างเล็กของชายหนุ่มหน้าหวานได้ถูกวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ก่อนจะตามมาด้วยกายกำยำล่ำสันของคนตัวสูงที่โผลเข้ามาคร่อมโดยเว้นระยะห่างแค่เพียงช่วงแขนเท่านั้น ความหล่อเหลาที่มาพร้อมเหงื่อข้างขมับทำเอาอีกฝ่ายปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนตัวสูงนั้น เป็นผู้ชายที่น่าหลงไหลมากในมุมมองคู่รักหรือคู่นอน
‘ไม่แปลกใจเลย…ทำไมเด็กถึงติดมึงเยอะขนาดนี้’
“ใส่ถุงด้วย”
“อืม…” นับเก้าตอบพร้อมกับถอดเสื้อจนเผยให้เห็นอกแกร่งและกล้ามหน้าท้องลอนเรียงสวย
“อยู่ไหน” คนตัวเล็กถามพลางมองหน้าเอาคำตอบ
“อะไร ?”
“ถุงยางไง ด…เดี๋ยวใส่ให้” ด้วยความที่ไม่ไว้ใจ มัดแตงเลยอยากใส่มันให้อีกคนเองกับมือ
ได้ยินอย่างนั้นนับเก้าเลยเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักเล็ก ๆ ข้างหัวเตียงก่อนจะยื่นมันให้มัดแตงโดยไม่มีข้อขัดแย้งใด ๆ
“จากที่เคยศึกษา…มันต้องไล่ลมก่อน”
“เร็ว ไม่ไหวแล้ว”
“แป๊บสิ รีดก่อน…โอเค ไม่รั่ว” มัดแตงดันกายคนตัวสูงขึ้นหวังจะให้อีกคนนั่งนิ่ง ๆ ซึ่งนับเก้าเองก็รู้ดีว่าอีกคนจะทำอะไรจึงคุกเข่าและรูดรั้งหัวกางเกงลง
เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ขยายเต็มลำกำลังชี้โด่ออกมา ซึ่งทำเอาคนเก่งหน้าถอดสีทันทีทันใด มัดแตงมองสิ่งตรงหน้าสลับกับเจ้าของร่างพลางกลืนน้ำลายดังอึกก้องลำคอ ก่อนจะตัดสินใจพูดประโยคต่อมา
“ม…ไม่ไหวมั้ง ร…เราหยุดแค่นี้ดีกว่านะกูว่า” พูดจบคนตัวเล็กก็เตรียมจะลุกหนีแต่ไหวตัวยังไม่ทันพ้นทางก็โดนคนตัวสูงรั้งตัวไว้เสียแล้ว
“ไม่เจ็บหรอก”
“ไม่เหลือ”
“จะกลับคำหรอ ไม่สงสารกูหรอ”
คนตัวเล็กแอบคิดหนักด้วยท่าทางน่าเอ็นดู ปากเล็กเบ้ขึ้นเหมือนเด็กเพิ่งโดนแม่ดุมาหยก ๆ ก่อนจะถอนหายใจพลางพยักหน้าหงึกหงักแล้วหยิบถุงยางขึ้นมาฉีก มือเล็กเอื้อมไปโอบลอบแก่นกายยักษ์ด้วยฝ่ามือเล็กจากนั้นก็รูดรั้งมันขึ้นลงเบา ๆ สองสามทีกระทั่งจัดการสวมมันให้คนตรงหน้าได้สำเร็จ
“เอาเลย…ก…กู คำไหนคำนั้นอยู่แล้ว” แม้ปากจะกล้าแต่น้ำเสียงกลับสวนทางอย่างเห็นได้ชัด และความน่ารักที่แฝงมาท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ ทำเอานับเก้าอดใจแทบไม่ไหวเผลอยื่นมือไปยีหัวคนหน้าหวานอย่างนึกเอ็นดู
เสต็ปเดิม ยังไม่ทันได้แย้งอะไรนับเก้าก็จัดประกบปากทับถมคำพูดอีกคนจนต้องกลืนลงคอมิด ต่อจากนั้นไปไม่ถึงห้านาทีอาภรณ์ที่เคยปกปิดเมื่อครู่นั้นตอนนี้กลับเหลือเพียงความเปลือยเปล่า ท่าทางจะชำนาญจริง ๆ แฮะ แทบไม่รู้ตัวเลย
สัมผัสเย็นชื้นจากริมฝีปากอุ่นร้อนที่เคยลากลิ้นเลียวน ก็จัดการงับเข้าตรงตุ่มไตเล็กกลางหน้าอกก่อนจะหยอกเย้ามันเพื่อแกล้งคนใต้ร่างให้ร้องกระเส่าออกมาสุดเสียงซึ่งตามมาด้วยความอัดแน่นบริเวณช่วงล่าง
“อ๊าส์…อื้อ…”
นับเก้าระดมจูบลงมาเรื่อย ๆ พลางขบเม้มไปตามเรือนร่างของคนตัวเล็กอย่างเร้าอารมณ์ขั้นสุด จนมันเริ่มตอบสนองอย่างเต็มที่เต็มทาง
“กูไม่เคยทำให้ใคร แต่กูจะทำให้มึง” จบประโยค นับเก้าก็ครอบปากคลุมแก่นกายเล็กนั่นในทันทีโดยไม่รอฟังคำพูดอื่น มัดแตงชันเข่าขึ้นบีบตัวอีกคนด้วยความเสียว จนคนตัวสูงต้องกดขาลงทำให้คนตัวเล็กส่งเสียงออกมาดังกว่าเดิม
“อ๊าาส์ อื้อ…ม…มึง อ๊าาส์ ฮือ…ม…มัน อื้อ…อ๊าส์”
ด้วยความตื่นเต้นปนความไม่เคยส่งผลคนตัวเล็กของเราปลดปล่อยออกมาอย่างไว แม้ปากจะพร่ำบอกอยู่ตลอดว่าไม่ไหวแต่คนตัวสูงก็ไม่ยอมผละออกสักทีจนต้องปล่อยมันไหลทะลักเข้าปากไปอย่างอดไม่อยู่
“อย่ากลืน!”
เรียบร้อย ใบหน้าหล่อหลุดยิ้มทันทีที่ได้ขัดใจ แขนแกร่งช้อนเข่าอีกคนขึ้นในขณะที่คนตัวเล็กอยู่สภาวะอ่อนแรงชั่วคราวหลังได้ระบาย นับเก้าแทรกตักเข้าไปใต้ต้นขาเล็กจนอีกคนสัมผัสได้ถึงความอุ่นแข็ง โดยไม่ต้องเดาก็รู้ว่าสิ่งนั้นคือสิ่งใด
ความกลัวได้เริ่มก่อตัวขึ้นเล็กน้อยหลังรู้แน่ชัดว่าต้องโดนอะไรในอีกไม่ช้า มัดแตงกำผ้าปูมองเพดานนิ่งพลางใช้ความรู้สึกลุ้นว่าอีกคนจะสอดมันเข้ามาตอนไหน และทุกการกระทำเหล่านี้ก็ได้ตกอยู่ภายใต้รัศมีสายตาคนตัวสูงอย่างไม่ขาดพร่อง ซึ่งมันทำให้เขาอดยิ้มออกมาไม่ได้จริง ๆ
‘จะน่ารักไปไหนวะ…มัดแตง’
“เบา ๆ นะ” มัดแตงหลับตากัดปากตัวเองแน่นก่อนจะรับรู้ถึงของแข็งที่กำลังดันตัวเข้ามา
“เกร็งขนาดนี้จะเข้าไงก่อน”
“ก…กูเกร็งหรอ”
“อืม”
“แล้วทำไงถึงจะไม่เกร็งอ่า”
“ก็ผ่อนคลายไง หายใจลึก ๆ คิดเรื่องอื่นไปก่อน ให้กูใส่จนเสร็จแล้วค่อยกลับมาคิดทีหลัง”
มัดแตงพยักหน้ารับก่อนจะทำตามที่อีกคนบอก ส่วนคนตัวสูงเองก็ได้เริ่มลงเจลใสสูตรไร้กลิ่นไปพลาง ๆ ก่อนจะจับลำแกนอันแข็งขื่นไปจ่อรบตรงช่องทางด้านหลัง แล้วออกแรงกดเบา ๆ
“อ…เอ๊าะ!” คนตัวเล็กเผลอหุบขาด้วยเจ็บและพ่วงมาด้วยสายตาออดอ้อนขั้นสุด
“อย่ามามองกูแบบนี้นะเตี้ย” คำพูดของอีกฝ่ายทำเอาคนตัวเล็กรีบหลับตาทำหน้าหงุดลงตามเดิมก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น ก็แพ้ลูกอ้อนมึงขนาดนี้ โดนไปหนัก ๆ กูจะทนไหวหรอ ? เกิดกูถอดใจขึ้นมา แล้วเสียหมาทำไง ? แต่ถึงจะพูดกลบแบบนั้นนับเก้าก็เพิ่มแรงดันตัวกดส่วนหัวเข้าไปจนได้อยู่ดี
“จ…เจ็บ!…อื้อ…ซี้ดส์ อ้าส์”
“อ่าาส์…ซี๊ด…”
“ส…สุดยัง อ๊าาส์ เจ็บ”
“ยังไม่ถึงครึ่งเลย” ดันเข้าอีก
“ก…เก้า กูเจ็บ”
“ทนหน่อยเดียว เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว”
“มัน…โอ๊ย…ส์…ม…มันแสบอ่ะ อ๊าาส์”
“ซี๊ดดส์”
มาได้ประมาณครึ่งทางนับเก้าก็ตัดสินใจโน้มตัวไปกดจูบซอกคอหวังให้อีกฝ่ายคลายความเกร็งลง กระทั่งคนตัวเล็กเชิดหน้าขึ้นเขาจึงเปลี่ยนไปจูบปากแทน โดยลิ้นร้อนนั้นแทรกไปตามโพรงปากอุ่นทันทีที่ปากอีกคนเปิด เกลียวลิ้นทั้งสองพันเกี่ยวหยอกล้อกันพลางดูดซับแลกความหวานจนแรงเกร็งที่เหลือเริ่มหายไป
“ก…เก้า มันหลุด”
“อืม…เดี๋ยวเอาเข้าใหม่”
นับเก้าประกบปากซ้ำหลังโดนอีกคนผละออก ขณะที่รออีกคนเคลิ้มตามนั้น นับเก้าก็ได้จัดการกดแก่นกายใหญ่ใส่เข้ารูเดิมโดยใช้ความรู้สึกแทนการมอง
“อ่าาส์…ก…เก้า ทำไมมัน…อ้าา…อุ่นกว่าเดิม”
“ไม่มีอะไร”
เป็นอีกรอบที่นับเก้าต้องรุกจูบเพื่อชักนำอารมณ์เด็กดื้อให้เดินตามเขามาอย่างว่าง่าย แต่ยิ่งสอดใส่เสียงในลำคอคนตัวเล็กก็ดังก้องขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ
‘อีกอึดใจเดียว ทนหน่อยนะคนดี’
นึกเสร็จในใจ นับเก้าจับขาเล็กข้างตัวชันให้มันอยู่สูงขึ้นในขั้นกว่า และขยับตัวให้เข้าใกล้อีกเช่นกัน ปากเล็กยังคงรับจูบอีกฝ่ายอย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่ว่าเคลิ้มไปเลยทีเดียวแต่มันให้อารมณ์แบบเจ็บบ้างลืมบ้าง จนรู้สึกได้ว่ามันดีมากในระดับนึง กระทั่ง…
“อ๊าส์!!!!!” นับเก้าตัดสินใจกระแทกสุดในทีเดียว แต่ความไม่ได้เตรียมใจของคนตัวเล็กเลยกัดเข้าที่ปากคนตัวสูงอย่างจัง
“ซี๊ดดดส์”
“อ้าส์…จ…เจ็บ ฮือ…กูเจ็บ” และแล้วมัดแตงก็ปล่อยโฮออกมาตามที่เห็น นับเก้าปาดเลือดที่ไหลออกมาตรงมุมปากก่อนจะเริ่มขยับช้า ๆ ทีละนิด ๆ
“เดี๋ยว…ซี๊ด…ก็ไม่เจ็บ…แล้ว อ่าส์ ”
“อ้าส์…ฮึก อ้าาส์ อ๊าาส์…ฮือ อึก” นับเก้าถึงกับแอบหลุดขำในลำคอเบา ๆ กับปฏิกิริยาของคนตรงหน้า
“จะร้องจะครางเลือกเอาสักอย่างเหอะ กูเอ็นดู ฮ่าๆ ซี๊ดดส์”
“มึงไม่ใช่กูนิ อ๊าสส์ อ๊อยส์…ฮือ”
“จะลองเปลี่ยนมาแทงกูแทนไหมล่ะ ได้นะ”
“ม…ไม่เอา ฮึก อ๊อยส์ บ…เบากว่านี้ได้ไหม เจ็บ อ๊าาส์ อื้อ อ้าาส์”
“เบาสุดแล้ว กลั้นใจทนเอาแป๊บนึง เชื่อกู”
มัดแตงพยักหน้ารับแต่เสียงยังคงร้องออกมาปกติ ดังบ้างเบาบ้างตามระดับความเสียว แม้ความแน่นจะไม่ได้ลดน้อยลงแต่ขอแค่เสียงสะอื้นของคนตัวเล็กหายไปก็นับว่าดีมากแล้ว นับเก้าขยับถี่ขึ้นอีกเรื่อย ๆ ตามแรงอารมณ์จนทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงรบเร้าครางกระเส่าของคนทั้งสอง
“อ…อย่านาน อ๊าาส์…นะ อ้าส์ อึก กูเจ็บ อ๊าาส์”
“อืม…อ่าสส์ เค อ่าาส์ ซี๊ดดส์”
แม้จะรับปากอีกฝ่ายไปอย่างนั้น บทรักอันเร่าร้อนของทั้งคู่ก็ผ่านไปนานพอสมควร คนตัวสูงในท่าเดิมเพิ่มความเร็วกระแทกสับเข้าถี่ ๆ เมื่อใกล้จะถึงฝั่งอย่างเต็มทน ทำเอาคนใต้ร่างร้องครางออกมาแทบหมดแรง
“ห…เหนื่อย อ๊าาส์ อ๊าส์ อื้อ…อ้าาส์”
“นอนเฉย ๆ จะเหนื่อยไร อาส์”
“ร…ร้อง อ๊าาส์ จน อึก เหนื่อย อ้าส์..ส์”
“อืม…ซี๊ดดส์”
“ส…เสียว อื้อ… อ้าาส์ อ๊อยส์~”
นับเก้าไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะความรู้สึกใจจดใจจ่อกับปลายทางที่เริ่มมาถึง ก่อนจะปลดปล่อยในเวลาต่อมา
“อ้าาาาาาส์”
อีกทั้งมัดแตงเองก็ปลดปล่อยออกตาม ๆ กันก่อนที่คนตัวเล็กจะนอนแผ่หลาด้วยแรงอันน้อยนิดอย่างกระเหือกกระหาย
“เลือดออกมากเลยหรอ… เปียกไปหมดเลย” พูดทั้งที่ตาหลับ
นับเก้าถอดแก่นกายออกช้า ๆ ก่อนจะนอนลงข้าง ๆ โดยรวบคนตัวเล็กมากอดโดยไม่ยอมปริปากตอบอะไร ไม่ใช่ว่าเหนื่อยจนพูดไม่ได้ แต่เขาเลือกที่จะไม่พูดเพราะกลัวคนตัวเล็กจะรู้เลยปล่อยให้หลับเลยจะดีกว่า
‘น้ำกูเอง…
ขอโทษที่แอบถอดถุงนะเตี้ย
มึงแน่นเกินไป
กูใส่ถุงไม่ได้จริง ๆ’
- สิ้นสุด NC -
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น