นับเก้าโผลเข้าจู่โจมคนตัวเล็กแบบไม่มัวให้รีรอ มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยตำหนิยกขึ้นเคลือบครองกรอบหน้าเล็กเรียว โดยที่มือเดียวของเขาทาบยาวไปได้เกือบครึ่งหัว เขาเอียงศรีษะพร้อมกับปรับมุมหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มขบเม้มและดูดดึงริมฝีปากบางนั้นจนมันขึ้นสีแดงฉ่ำ “ อื้อ …” ผ่านมา ไม่กี่นาที มัดแตงคนไร้ประสบการณ์ก็ทำการทุบแผงอกแกร่งดังปึกปักพร้อมกับออกแรงดันอีกคนให้ผละออก หลัง เริ่มขาดอากาศหายใจ เฮือก ! “ ดูดปากกู ” มัดแตงขมวดคิ้วเป็นคำถามกับประโยคแสนสั้น จากปากคนตัวสูง สีหน้าที่ปะปนมากับความไร้เดียงสานั้น ทำเอานับเก้าจำต้องเอ่ยประโยคถัดมาเพื่อคลี่คลายขยายความให้ชัดเจนมากกว่าเดิม “ ทำแบบเดียวกับกูไง มึง จะได้หายใจง่ายขึ้น ” “อือ… อื้อ ” ไม่ทันได้ปริปากเปรยหาประโยคใดอื่น ปากเล็กที่เผยอรับอากาศอยู่ก็ถูกกลืนกินภายใต้ความหื่นกระหายจากชายหนุ่มอีกครั้ง และ ด้วยความเชื่อฟัง มัดแตงจึงได้ลองเปิดปากเปิดใจทำตามในสิ่งที่อีกคนบอกอย่างทุลักทุเล เขาเริ่มจากการขบเม้มไปที่ปากหน...